Η εταιρεία συνέπραξε με το Ινστιτούτο Rockefeller, καθώς η Ελλάδα άνηκε στις χώρες που το Ινστιτούτο μελετούσε για ελονοσία. Η ευρύτερη περιοχή του Μαραθώνα είχε χαρακτηριστεί υψηλού κινδύνου και επομένως η καταπολέμησή της ήταν στους άμεσους στόχους της εταιρείας, προκειμένου να εξασφαλιζόταν η υγεία των εργαζομένων της. Για τις ανάγκες του προσωπικού του εργοταξίου φρέσκο νερό μεταφερόταν με σωλήνα από τη Σταμάτα, έγινε υποχρεωτική η χορήγηση κινίνης, επιβλήθηκε η χρήση κατάλληλης ενδυμασίας και τοποθετήθηκαν σίτες στα παράθυρα των οικημάτων, που διέμεναν οι εργαζόμενοι. Παράλληλα μόλις η Λίμνη θα γέμιζε νερό για πρώτη φορά, η Ulen θα τοποθετούσε μέσα μικρά ψάρια, γνωστά ως "αντι-ελονοσιακά", που τρέφονταν με προνύμφες κουνουπιών, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ινστιτούτου. Τέλος δημιουργήθηκε ένα μικρό νοσοκομείο στο εργοτάξιο, όπου μεταφέρονταν και νοσηλεύονταν οι ασθενείς εργάτες.