Η τετραμελής οικογένεια Σαλβατόρ Κούνιο ήταν μία από τις ελάχιστες που επιβίωσαν στο Άουσβιτς. Οι λόγοι της σπάνιας αυτής τύχης ήταν αφενός ότι μιλούσαν άπταιστα γερμανικά αφετέρου ότι απελάθηκαν από τη Θεσσαλονίκη με την πρώτη αποστολή. Έτσι, οι δήμιοι του στρατοπέδου χρειάζονταν τις μεταφραστικές υπηρεσίες της οικογένειας. Η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη υπήρξε επώδυνη, δεδομένου ότι το κατάστημα είχε λεηλατηθεί από τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους. Ο Σαλβατόρ Κούνιο επανεγγράφηκε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο μόλις το 1946. Το 1959 κατέθεσε ως βασικός μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του Μαξ Μέρτεν, Γερμανού αξιωματούχου στη Θεσσαλονίκη στην περίοδο της κατοχής. Τα παιδιά της οικογένειας, ‘Ερικα και Χάιντς, συνέβαλαν με το έργο τους στη μελέτη του χρονικού της εξόντωσης των Εβραίων. Το 2002 εκδόθηκε το βιβλίο της ‘Ερικα Κούνιο-Αμαρίλιο Προφορικές μαρτυρίες Εβραίων της Θεσσαλονίκης για το Ολοκαύτωμα, που περιλαμβάνει συνεντεύξεις επιζώντων που συνέλεξε η ίδια και ο Αλμπέρτος Ναρ. Ο Χαιντς Κούνιο, που όταν απελευθερώθηκε τον Μάιο του 1945 έμοιαζε με σκελετό και δεν μπορούσε να περπατήσει μόνος του, περιγράφει τη διαβίωσή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο βιβλίο του Έζησα τον Θάνατο: Το ημερολόγιο του αριθμού 109565.