Η πρόσθια όψη του ασβεστολιθικού κυβόλιθου φέρει εγχάρακτη ελληνική επιγραφή σε τρεις στίχους, αποδοσμένη στην Κυπροσυλλαβική γραφή. Πρόκειται για επιτάφιο επίγραμμα, στο οποίο αναφέρεται ότι ο Φαύθεμις ανήγειρε ταφικό μνημείο για την αδερφή του Φαυσαγοράτιδα. Το πρώτο συνθετικό των δύο ονομάτων, Φαυς, σημαίνει φως. Η Κυπροσυλλαβική γραφή, που παρουσιάζει ομοιότητες με τις συλλαβικές γραφές του Αιγαίου (κυρίως τη Γραμμική Β), αποκρυπτογραφήθηκε τη δεκαετία του 1870 από τον Άγγλο ασσυριολόγο George Smith με την βοήθεια μιας δίγλωσσης επιγραφής γραμμένης στα φοινικικά και σε ελληνικά με κυπροσυλλαβικούς χαρακτήρες. Φαίνεται ότι άρχισε να χρησιμοποιείται στην Κύπρο τον 11ο αι. π.Χ. για την καταγραφή της ελληνικής όσο και της ετεοκυπριακής γλώσσας (της αρχαίας γλώσσας που μιλούσαν οι κάτοικοι της Κύπρου πριν από την άφιξη ελληνικών πληθυσμών στα τέλη του 13ου αι. π.Χ.). Η ετεοκυπριακή γλώσσα παραμένει αινιγματική και οι σχετικές επιγραφές δεν έχουν αναγνωσθεί. Η ελληνική διάλεκτος της Κύπρου, από την άλλη, παρουσιάζει ομοιότητες με την αρκαδική της Πελοποννήσου και γι’ αυτό ονομάζεται και Αρκαδοκυπριακή. Η Κυπροσυλλαβική γραφή γνώρισε μεγάλη διάδοση σε όλη την Κύπρο, ιδιαίτερα από τον 8ο έως τον 3ο αι. π.Χ., όταν με την οριστική επικράτηση του ελληνικού αλφαβήτου σταμάτησε να χρησιμοποιείται.