Η αρχαία Αθήνα είναι μοναδική μεταξύ των ελληνικών πόλεων, καθώς διέθετε οκτώ ιερά σπήλαια αφιερωμένα σε διάφορες θεότητες. Αυτό το λιτό άνοιγμα στον βράχο ήταν αφιερωμένο στη λατρεία του Πάνα, μιας θεότητας από την Αρκαδία της Πελοποννήσου που παρείχε προστασία στους βοσκούς και εξασφάλιζε τη γονιμότητα των ζώων. Τα ιερά του είναι συνήθως διάσπαρτα στην άγρια φύση, μακριά από τις αστικές περιοχές. Ο θεός αντιπροσώπευε επίσης τα λάγνα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και ενεπλάκη σε μια σειρά ανεπιτυχών ερωτικών σχέσεων με άλλες θεότητες που το έβαλαν στα πόδια αντί να τον παντρευτούν. Στην Αθήνα, όμως, ο Πάνας απέκτησε ένα νέο χαρακτηριστικό. Ενώ στην αγροτική Αρκαδία ήταν υπεύθυνος για τη διατήρηση της ηρεμίας των ζώων, εδώ εξυμνούνταν για την ικανότητά του να προκαλεί πανικό και χάος.