Συνέπεσε μίαν εσπέραν, ώρα καθ᾿ ην ήναπτον τους φανούς, να διέλθω πλησίον του παλαιού Τζαμίου, παρά τας ποινικάς φυλακάς. Εκεί, έξω εις τον πρόδομον, άνωθεν της πλατείας μαρμαρίνης κλίμακος, είδον μορφήν γυναικός με μακρούς λευκούς πέπλους, να ίσταται ακίνητος έξωθεν της θύρας, επί του προδόμου. Είπα: «Ιδού βγαίνουν ακόμη φαντάσματα!» Καί ησθάνθην κρυφήν χαράν. ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ ΩΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΟΛΙΣ, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης