Καλλιτέχνης: Christian Mio Locklair Μέσο: Βίντεο, Μαρμάρινο γλυπτό Διάρκεια: 10‘ 30“ Το “Helin” του Studio Christian Mio Loclair θέτει το αμείλικτο ερώτημα του συλλογικού σώματος, του «εμείς» στη μετα-ανθρώπινη εποχή. Το κάνει μέσα από ένα έργο που ακροβατεί ανάμεσα στην υλική και την ψηφιακή υπόσταση, ένα έργο που διαλέγεται με τον χώρο στον οποίο έχει τοποθετηθεί, την ιστορικότητα, τον συμβολισμό και την ίδια του την υλικότητα. Μπροστά μας αντικρίζουμε μια μάζα από μάρμαρο, που μοιάζει ταυτόχρονα ρευστή και στιβαρή, άμορφη και συλλογική. Είναι ένα γλυπτό που έχει δημιουργηθεί από μια εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης, η οποία «εκπαιδεύτηκε» μέσα από τον συνδυασμό ελεύθερα προσβάσιμων ιστορικών προτομών από όλες τις εποχές και τους πολιτισμούς, με τη βοήθεια διαδικτυακών πηγών όπως το Scan the World. Αυτός ο όγκος δεδομένων αξιοποιήθηκε από μια μηχανή τεχνητής νοημοσύνης που κάνει χρήση της τεχνικής της προσαρμοσμένης βαθιάς μάθησης για την εκπαίδευσή της στην κατανόηση και αποτύπωση τρισδιάστατων σχημάτων, η οποία αναπτύχθηκε από το Studio Christian Mio Loclair. Τι συμβαίνει, ωστόσο, όταν τα δεδομένα στα οποία βασίζεται μια διαδικασία μηχανικής μάθησης για τον τρισδιάστατο χώρο αντικειμενοποιούνται, έτσι ώστε να απαλειφθεί η μεροληψία και να δημιουργηθεί μια σφαιρική έκφραση της ανθρώπινης μορφής; Πόσο ανθρώπινοι είναι οι όγκοι που δημιουργούνται ή τι μπορούν να μας πουν για την ανθρώπινη δημιουργία; Για την έκθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, το Studio Christian Mio Loclair δημιούργησε μια νέα εκδοχή του έργου αυτού, ώστε αυτό να μπορεί να αλληλεπιδράσει με τον ανοιχτό χώρο, τη λεωφόρο και τα γλυπτά του Πεδίου του Άρεως. Η λεγόμενη «Λεωφόρος των Ηρώων» του πάρκου είναι στολισμένη με 21 μαρμάρινες προτομές, τις οποίες σχεδίασαν και σμίλεψαν ξεχωριστά 16 εξέχοντες Έλληνες καλλιτέχνες, επομένως καθεμία έχει διαφορετικές ιδιότητες και δυναμική. Εδώ, το “Helin” πραγματεύεται το ζήτημα της αυθεντικότητας και της ατομικότητας του έργου, αλλά και τα θέματα της μορφής και του σώματος, του χώρου και του χρόνου. Ανοίγει έναν άμεσο διάλογο με τα γλυπτά του πάρκου, ενώ μέσα από την τοποθέτησή του δίπλα σε αυτά αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες των άλλων γλυπτών. Προτείνει ένα σώμα που σε καλεί να το αγγίξεις, αλλά το οποίο δεν δημιουργήθηκε από ανθρώπινο χέρι. Περισσότερες πληροφορίες: https://www.onassis.org/el/art/works/helin-pedion-tou-areos