Ο Τσέχος εικαστικός Jaroslav Rona (γ.1957) εμπνέεται από τις ιστορικές μνήμες της ανθρωπότητας, πραγματικές και μυθικές, και τις ανθρώπινες καταβολές, ιερές και κοσμικές. Εξαιτίας της μεταλλικής κατασκευής του το έργο «Λαβύρινθος» (1993), από το 3ο Συμπόσιο Τέχνης (1993), χαρακτηρίζεται από τον ίδιο τον καλλιτέχνη ως δείγμα αρχιτεκτονικής. Αν και το έργο μοιάζει προφανές, η πρωτόγονη φορμαλιστική του ομορφιά το συνδέει άμεσα με τον αφηρημένο κυβισμό και το art-deco. Βαθύτατα συμβολικό, με σαφή αναφορά στην Κρητική μυθολογία, το έργο παραπέμπει στην ιδέα του κινδύνου, της πνευματικότητας και της δραματικής διαμάχης ανάμεσα στα ανθρώπινα όντα και το υπερφυσικό. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, η κοινωνική και πολιτική ανάγνωση του έργου θα ήταν πιο έντονη και θα καθυπέβαλλε τον θεατή, κάνοντάς τον μέρος του.