Στο έργο της Κάτιας Ρόκα (γ.1959) είναι έκδηλη η πολλαπλή της σχέση με το νήμα, που για την ίδια είναι ο οδηγός της, μια εσωτερική ακροβατική πορεία με διαλογιστική δράση. «Ο Μίτος της Αριάδνης» (1988), που παρουσιάστηκε στο 1ο Συμπόσιο Τέχνης (1988), είναι ενδεικτικό της εικαστικής της πρακτικής και αποτελεί ένα βαθύτατα φεμινιστικό έργο. Τόσο ο τίτλος όσο και η επιγραφή «Για τον Θησέα» παραπέμπουν στη σαφή σύνδεση του έργου με την Κρητική μυθολογία. Σκοπός της Ρόκα είναι να δείξει ξεκάθαρα ότι η Αριάδνη προσφέρει στον Θησέα το μέσο σωτηρίας του, στο οποίο η καλλιτέχνης προσθέτει τη δική της έννοια πολυτιμότητας με απόλυτη απλότητα και εγκρατή ευθύτητα. Το διάφανο κουτί, σύμβολο της αγνότητας της προσφοράς της Αριάδνης, προστατεύει το πολύτιμο κουβάρι νήματος στο χρώμα της αγάπης και του αίματος. Έτσι το έργο γίνεται ένα διαχρονικό μήνυμα υπέρ της γυναικείας αγάπης και προσφοράς.