Η αγορά για το πορτραίτο του Λούθηρου ήταν τεράστια. Τη δεκαετία του 1520 απεικονιζόταν λεπτός με περιστέρια και φωτοστέφανα που θύμιζαν Καθολικούς αγίους σε μία συνειδητή προσπάθεια να παρουσιαστεί και ο ίδιος ως άγιος. Καθώς όμως άρχισε να παχαίνει τη δεκαετία του 1530, ο Κράναχ ο Πρεσβύτερος δημιούργησε τη γνωστή εικονογραφία που κυριάρχησε το 16ο αιώνα. Ο Λούθηρος ήταν πλέον παντρεμένος με παιδιά και απέρριπτε τη μοναστική ζωή. Η τέχνη υιοθέτησε την ιδέα ότι το πάχος εκφράζει δύναμη και κύρος και παρουσίαζε το Λούθηρο ως παχουλό ηγεμόνα, σε αντιδιαστολή με τους λεπτεπίλεπτους μεταρρυθμιστές. Ήταν μία νέα εικονογραφία που αντιπροσώπευε μία διαφορετική προσέγγιση στη σάρκα.