Ο Ερμής παραπονιόταν στη μάνα του πως ήταν ο πιο δυστυχισμένος θεός στον Όλυμπο. Την ώρα που οι άλλοι αθάνατοι κοιμούνταν, αυτός έπρεπε να σκουπίσει την τραπεζαρία, να στρώσει το τραπέζι και να σερβίρει το νέκταρ. Μαζί με τους ζωντανούς, έπρεπε βέβαια να φροντίζει και τους νεκρούς συνοδεύοντας τις ψυχές στον Κάτω Κόσμο. Αλλά το χειρότερο βάσανο ήταν η υποχρέωσή του να τρέχει ασταμάτητα για να μεταφέρει τα μηνύματα του Δία σε όλες τις γυναίκες που είχαν φουντώσει το πάθος του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η μοίρα του ήταν χειρότερη και από εκείνη των σκλάβων, που τουλάχιστον μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα πουληθούν σε άλλο αφεντικό.