Ο Αλή Πασάς επιθυμούσε διακαώς να καταλάβει τα Επτάνησα, οπότε εχθρευόταν οποιαδήποτε χώρα τα κατείχε. Ο απρόβλεπτος πασάς απαγόρευσε την πώληση σιταριού στους Γάλλους, ενώ άλλα προϊόντα μπορούσαν να εξαχθούν όταν η προσφορά ξεπερνούσε την εγχώρια ζήτηση ή όταν υπήρχε υπερπροσφορά αγαθών κατώτερης ποιότητας. Σε ό,τι αφορά την ξυλεία, δεν επέτρεπε την εξαγωγή ούτε σανίδας από την επικράτειά του. Όταν οι Γάλλοι κατέλαβαν τη Λευκάδα (1807) ο Αλή Πασάς έκαψε όλα τα δάση της Ακαρνανίας σε ακτίνα τριών χιλιομέτρων από την ακτή προκειμένου οι Γάλλοι να μην βρουν ξυλεία για οχυρώσεις ή τα ναυπηγεία τους.