Οι κίονες είναι το πιο γνώριμο χαρακτηριστικό ενός αρχαίου ελληνικού ναού. Υψώνονται ανάμεσα σε δύο συμπαγείς οριζόντιες γραμμές, τις οποίες σχηματίζουν τα θεμέλια του ναού και ο θριγκός, το τμήμα δηλαδή της ανωδομής ακριβώς πάνω από τους κίονες. Οι 46 κίονες του Παρθενώνα μοιάζουν να σηκώνουν όλο το βάρος του ναού. Θυμίζουν κατά κάποιο τρόπο τους ελεύθερους πολίτες της Αθήνας, οι οποίοι ενώνουν τις δυνάμεις τους σαν σώμα πρόθυμων ατόμων για να επιτελέσουν το καθήκον τους προς το κοινό καλό. Οι αποστάσεις ανάμεσα στους κίονες είναι ίσες, με εξαίρεση τους γωνιακούς, οι οποίοι απείχαν λιγότερο μεταξύ τους. Οι γωνιακοί κίονες είναι επίσης παχύτεροι επειδή είναι οι μόνοι που δεν έχουν πίσω τους τοίχο για φόντο και προβάλλονται στον ουρανό. Αν λοιπόν είχαν το ίδιο πάχος με τους υπόλοιπους κίονες, θα εμφανίζονταν πιο λεπτοί.