Στα τέλη του 1823 ο λόρδος Βύρωνας, ο σπουδαιότερος ποιητής της εποχής του, αποφάσισε να εγκαταλείψει μία ζωή ευδαιμονίας στην Ιταλία για να βοηθήσει τους Έλληνες στον αγώνα κατά των Οθωμανών. Ο Βύρων είχε επισκεφτεί την Ελλάδα στο παρελθόν και είχε γοητευτεί από το κλίμα, την ομορφιά των ανθρώπων και το φυσικό τοπίο. Είχε όμως καταλάβει και τον χαρακτήρα των Ελλήνων και δεν είχε πολλές ελπίδες για την ικανότητά τους να κερδίσουν την ελευθερία τους. Γνώριζε ότι οι τοπικές φατρίες δεν θα στήριζαν μία κεντρική κυβέρνηση και οι εμφύλιες συγκρούσεις μαίνονταν παντού πριν καν ηττηθεί ο κοινός εχθρός. Παρόλα αυτά, ο Βύρων πίστευε ότι μπορούσε να συνεισφέρει και τον Ιανουάριο του 1824 αποβιβάστηκε στο Μεσολόγγι.