Το σπίτι της οικογένειας Τρικούπη είχε χτιστεί το 1730 κοντά στην ακτή της λιμνοθάλασσας και ήταν από τα πιο επιφανή σπίτια της πόλης. Καθώς η οικογένεια μεγάλωνε και πλούτιζε, προστέθηκαν περισσότερα δωμάτια στον αρχικό πυρήνα και το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα χαώδες οίκημα με πολλούς πυργίσκους και ακανόνιστη κάτοψη. Επιβίωσε από μία μεγάλη πυρκαγιά το 1770 αλλά έπαθε σοβαρές ζημιές κατά την πτώση του Μεσολογγίου το 1826. Λέγεται ότι ένα από τα αδέρφια Τρικούπη, ο οποίος ήταν τραυματισμένος και συνεπώς δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους συντρόφους του στην Έξοδο, έβαλε φωτιά στο μπαρούτι και ανατίναξε το σπίτι και όσους πληγωμένους και ηλικιωμένους είχαν καταφύγει εκεί. Το 1859 δύο από τα αδέρφια Τρικούπη ανακατασκεύασαν το σπίτι σε νεοκλασικό ρυθμό. Ο τελευταίος γόνος της οικογένειας το δώρισε στον Δήμο Μεσολογγίου το 1992.