Η σύγχυση για το ποιος είναι ποιος στη Δωδώνη κρατάει χρόνια. Οι Πελασγοί, όπως ονομάζονταν όλοι οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου πριν από την άφιξη των Ελλήνων, προσεύχονταν στους θεούς και πρόσφεραν θυσίες χωρίς να γνωρίζουν τους τίτλους ή τα ονόματά τους. Τους αποκαλούσαν απλά «θεούς» (= αυτοί που προσφέρουν). Αλλά δεν ήταν σίγουροι ότι έπρατταν σωστά, έστειλαν λοιπόν πρεσβεία στη Δωδώνη (που την εποχή εκείνη ήταν το μοναδικό μαντείο στην Ελλάδα) και ζήτησαν συμβουλή για το αν ήταν σωστό να υιοθετήσουν για τις θεότητες τα ονόματα που είχαν έρθει από το εξωτερικό. Το μαντείο απάντησε καταφατικά και έτσι τα ονόματα πέρασαν και στους Έλληνες.