Η ανασκαφική σκαπάνη ξεδιάλυνε πολλά από τα μυστικά του «Βασιλόσπιτου». Βρήκε πως ήταν ένα λαμπρό οικοδομικό συγκρότημα που συνδυάζει δύο χαρακτηριστικούς τύπους σπιτιών των ρωμαϊκών χρόνων: την αστική οικία και την παραθαλάσσια έπαυλη. Η κύρια είσοδος ατένιζε τον decumanus maximus, τον κεντρικό, πλακόστρωτο δρόμο της πόλης. Γύρω υπήρχαν μικρά διαμερίσματα, πιθανώς εμπορικές επιχειρήσεις ή εργαστήρια του ιδιοκτήτη. Το οίκημα είχε πολλούς και ποικίλους χώρους, ανάμεσά τους ένα αίθριο, λουτρά, ένα γραφείο για τον οικοδεσπότη, μία μεγάλη ημικυκλική δεξαμενή, και τον κήπο του, που σίγουρα θα ήταν πνιγμένος στα φυτά και θα τον δρόσιζε ίσως ένα συντριβάνι ή μία λιμνούλα με χρωματιστά νούφαρα. Είχε επίσης τρία διαφορετικά τρικλίνια, τραπεζαρίες δηλαδή, άλλη για το καλοκαίρι, άλλη για το χειμώνα, άλλη για το φθινόπωρο. Οι ένοικοι απολάμβαναν το φαγητό τους σε όποια από τις τρεις ήταν πιο δροσερή ή πιο ζεστή, ανάλογα με την εποχή.