Μια διήγηση αναφέρει ότι ένας τσοπάνος Κρητικός, ο Αντρίκος Μουρμούρης, έχασε το κριάρι του, το μπροστάρι, και έψαχνε να το βρει. Εκείνο χορτασμένο από το παχύ χορτάρι ήταν ξαπλωμένο στο μεγάλο ίσκιο του πλάτανου που έτρεχε γάργαρο νερό. Ο Αντρίκος γοητεύτηκε από την ομορφιά του τοπίου και αποφάσισε να εγκατασταθεί εκει. Κοντά στον πλάτανο έκτισε το Χάνι του για τους ταξιδιώτες της Καρύταινας και της Αγιαλένης στο κάστρο της Ζακούκας. Όταν πέθανε και η πεντάμορφη γυναίκα του έμεινε χήρα η τοποθεσία έγινε γνωστή ως το Χάνι της Ανδρίκαινας και κατά παραφθορά το Χάνι ονομάστηκε: Ανδρίτσαινας. Στο Χάνι με τον καιρό ήρθαν και έκτισαν τριγύρω πολλούς συνοικισμούς κάτοικοι από τις γύρω περιοχές